Definicja WINA TYPOLOGIA. Czym jest niemusujące - pozyskiwane jest poprzez fermentację alkoholową.

wina typologia co to jest

Czy przydatne?

Definicja Typologia wina

Co to znaczy TYPOLOGIA WINA: Podział win: wina zwyczajne, niemusujące - pozyskiwane jest poprzez fermentację alkoholową winogron. Przy winach czerwonych stosuje się winogrona rozgniecione, przy winach białych i różowych stosuje się ich soki po wyciśnięciu. Wg polskich norm zawierają one od 9 do 18% alkoholu, za granicą moc wina sięga 23% alkoholu. wina wzmocnione - tego typu wina są regularnie alkoholizowane spirytusem winnym, zawierają 15, 5-23% alkoholu, regularnie dosładza się je zagęszczanym sokiem winogron albo częściowo albo częściowo odfermentowuje dla zachowania naturalnej słodyczy i alkoholizowane dla wyrównania mocy. Wytwarzane są na Półwyspie Pirenejskim, w państwach śródziemnomorskich i państwach basenu Morza Egejskiego, takich jak Włochy, Grecja, Cypr i tak dalej To są wina mocniejsze od tych pochodzących z kontynentu europejskiego, charakteryzuje je specyficzny bukiet i smak, zawierają sporą liczba ekstraktu bezcukrowego. wina musujące - wina o dużej zawartości dwutlenku węgla wytworzonego w okresie wtórnej fermentacji w szczelnie zamkniętym naczyniu. Zawierają 9-14% alkoholu. Szampanizacja może przebiegać w butelkach, na drodze tak zwany szampanizacji, stosowanej raczej na terytorium Champagne we Francji lub sposobem szampanizacji zbiornikowej, gdzie wtórna fermentacja jest przeprowadzana w zbiornikach zamkniętych, skąd w dalszym ciągu wino zostaje rozlane do butelek pod ciśnieniem. Wytwór gotowy w butelce powinien mieć ciśnienie przynajmniej 3,5 atm (do 6 atm) po to, aby przy otwarciu butelki mógł ujść wtórnie powstały dwutlenek węgla i wywołać pienienie się wina. wina gazowane - to są wina mechanicznie (sztucznie) nasycane dwutlenkiem węgla, ich produkcja jest prosta i tańsza niż win musujących, to są wina niskiej jakości i nie maja zharmonizowanego smaku. wina aromatyzowane - to są wina gronowe, wytwarzane z dodatkiem naturalnych przypraw ziołowo-korzennych wina ziołowe (vermouth) - ich nazwa pochodzi od niemieckiego ustalenia piołunu - Wermutkraut, który jest fundamentalnym składnikiem wermutowych mieszanek ziołowych. Dwa fundamentalne rodzaje tego wina, to włoskie i francuskie. Pośród włoskich możemy wyróżnić: słodki (dolce) i wytrawny (secco), biały (bianco) albo czerwony (rosso), korzenno - wytrawny (dry) albo gorzki (amaro); tradycyjne wermuty francuskie są bardziej wytrawne, barwy jaśniejszej i bardziej cierpkie niż włoskie. Ze względu wysokich cen wermutów włoskich i francuskich największym powodzeniem na rynku krajowym cieszą się o sporo tańsze i zupełnie dobre wermuty bośniackie, chorwackie, słoweńskie, serbskie albo hiszpańskie. Produkcja vermouthu na przykładzie spółki Cinzano, skąd pochodzi wino o w najwyższym stopniu zharmonizowanym zapachu i smaku gdzie: Winem fundamentalnym jest wybitne białe Moscato d'Asti, które szczególnie dobrze pasuje do mieszania z ziołami i przyprawami. Fermentację moszczu przerywa się w odpowiedniej chwili, aby zatrzymać w winie część cukru zawartego w gronach i aromat winogron muskatowych. W dalszym ciągu wino fundamentalne po przefiltrowaniu miesza się z wybranymi winami południowych Włoch i dodaje alkoholowego wyciągu (maceratu) mieszanki z około 50 ziół i przypraw aromatycznych. Po określonym procesie leżakowania dosładza się wino syropem cukrowym, wzmacnia spirytusem do 16 - 18o i ewentualnie dobarwia karmelem (przy czerwonych wermutach). W dalszym ciągu zbiór klaruje się, wymraża i poddaje dodatkowemu leżakowaniu poprzez 6 miesięcy. Po upływie tego czasu rozlewa się do butelek. Otrzymane wino typu rosso można scharakteryzować jako deserowe o barwie brązowej, mocy około 16o, zawartości cukru około 15%, zapachu przyjemnym korzennym, smaku gorzko - korzennym z mniejszą albo wiekszą goryczą. Typ bianco jest podobny, tylko zamiast dobarwiania wymaga odbarwienia węglem czynnym. Typ secco zawiera tylko około 3% cukru przy mocy około 18o. wina lecznicze - wina sprzedawane w aptekach i zawierające środki lecznicze, takie jak chinina (wino chinowe) albo pobudzające apetyt, jak wino pepsynowe. wina owocowe - napoje pozyskiwane poprzez fermentację alkoholową owoców pestkowych, ziarnkowych i jagodowych (z wyłączeniem winogron) albo ich soków (moszczy), są odpowiednia rozcieńczane wodą i dosładzane. Zasadnicza różnica między winami owocowymi a gronowymi zasadza się na rodzaju pobranego surowca, z kolei sposób uzyskania wina jest zbliżony, aczkolwiek w sytuacji tych win bardziej skomplikowany. Moszcz owoców (z wyłączeniem winogron) zawiera najczęściej zbyt niewiele cukru, a za sporo kwasów, dlatego musi być we właściwy sposób doprawiony i ewentualnie rozcieńczony wodą. Wina owocowe różnią się od gronowych w pierwszej kolejności smakiem i aromatem. Bywają wina wieloowocowe, kupażowane z win otrzymanych z kilku rodzajów owoców, co w skutku daje dobre wina o przyjemnym aromacie i zharmonizowanym smaku, jak także wina deserowe poddawane maderyzacji, dzięki czemu zbliżają się charakterem do win gronowych typu południowego. wina żytnie - fundamentalnym surowcem używanym w ich produkcji jest żyto, są popularnie wyrabiane w gospodarstwach domowych, otrzymuje się je błyskawicznie i łatwo, do ich sporządzenia nie potrzeba skomplikowanych urządzeń pomocniczych. Są znacząco tańsze od win owocowych. Po dodaniu do żyta rodzynek, można dostać także wina wytrawne i półwytrawne. miody pitne - zaliczane są także do napojów winnych. Miód pitny otrzymuje się poprzez fermentację alkoholową brzeczki miodowej, niekiedy dodając chmiel albo inne przyprawy ziołowo-korzenne (na przykład cynamon, goĽdziki, imbir, jałowiec), a również soki owocowe (na przykład wiśniowy, malinowy). Nie ma większej różnicy między produkcją miodów i win owocowych poza zastosowaniem jako surowca podstawowego miodu, zamiast owoców. Regulacja miodów sporządzana jest opierając się na metody sporządzania brzeczki: niesycone pozyskiwane z brzeczki przygotowanej poprzez rozpuszczenie miodu w letniej wodzie i poddanie jej fermentacji; sycone pozyskiwane z brzeczki przygotowanej z rozpuszczonego w wodzie miodu, który na początku się gotuje (warzy), a po ostudzeniu dodaje się do niego przyprawy i tak opracowaną brzeczkę dopiero poddaje fermentacji. Innym kryterium podziału miodów jest stopień rozcieńczenia brzeczki wodą, a więc relacja ilości miodu i wody w brzeczce: półtrojak - 1l miodu /0,5 l wody (bardzo słodki), dwójniak - 1l miodu/1l wody (słodki), trójniak - 1l miodu/2l wody (półsłodki), czwórniak 1l miodu/3l wody (półwytrawny). Kategorie klasyfikacji win: Istnieją różne kategorie klasyfikacji win. Dokonuje się ich opierając się na wyróżniania konkretnych cech (wyróżników) win. Przeważnie użytkowane wyróżniki podziału win pozwalają na następujący podział: BARWA: 1) białe o barwie od jasnożółtej albo zielonkawej do brązowej, 2) czerwone o barwie od jasnoczerwonej do ciemnowiśniowej, 3) różowe o barwie od różowej do jasnoczerwonej; Wina białe Wyrabiane są zwykle z białych winogron (wyjątkiem jest wytłaczane z czerwonych winogron francuskie wino Blanc de Noirs). Spożywa się je pod postacią win młodych, starych, wytrawnych, półwytrawnych, słodkich i półsłodkich. Z racji na ich świeży, intensywny i owocowy smak zwykle pija się je jako wina młode, choć zdarzają się szlachetne wina słodkie, których jakość wzrasta wspólnie z ich długowiecznością. Wina białe mają mniej złożony smak, są bardziej kwaskowate i zawierają mniej alkoholu, niż wina czerwone. Pija się je jako aperitif, do ryb, serów, białych mięs i deserów. Najlepiej smakują serwowane w temp. 6°C - 14°C. Wina czerwone Wytłaczane są z czerwonych winogron. Spożywa się je w różnorodnych postaciach: jako młode, stare, wytrawne, półwytrawne, słodkie i półsłodkie. W skórkach czerwonych winogron znajdują się barwniki, które są odpowiedzialne za barwę wina, i garbniki, które decydują o jego smaku i aromacie. Idealne wina czerwone leżakują nawet kilkadziesiąt lat, aczkolwiek czerwone wina owocowe pija się z reguły jako młode roczniki. Wina czerwone mają bardzo złożone bukiety i przeciętną zawartość alkoholu od 10% do 14%. Pija się je do zimnych przekąsek, czerwonych mięs: dziczyzny, wędlin i dzikiego ptactwa. Najlepiej smakują serwowane w temp. od 12°C do 18°C. Wina różowe Podobnie jak wina czerwone, są wytłaczane z czerwonych winogron, różnica bazuje jednak na tym, iż w winach różowych skórki oddziela się od moszczu już po kilku godzinach, tak by ograniczyć liczba przechodzącego do niego barwnika. Powstaje dlatego wino o barwie różowej (od łososiowej po malinową). Mimo iż wino różowe wytłacza się z czerwonych winogron, to ogólny mechanizm produkcji jest prawie identyczny jak w razie win białych. Wino różowe świetnie pasuje do przystawek, owoców morza, nie wszystkich ryb i lekkich potraw. Najlepiej serwować je mocno schłodzone. ZAWARTOŚĆ ALKOHOLU (MOC): 1) lekkie o mocy 9 - 11o, 2) średnio silne - 11-14o, 3) silne - 14 - 18o, 4) wzmocnione (alkoholizowane) o mocy ponad 18o; ZAWARTOŚĆ CUKRU: 1) wytrawne o zawartości cukru do 10 g/l, 2) półwytrawne - 10 - 40 g/l, 3) półsłodkie - 40 - 80 g/l, 4) deserowe słodkie - 60 - 120 g/l i bardzo słodkie ponad 120 g/l; SPOSÓB KONSUMCJI: 1) stołowe - spożywane w trakcie jedzenia (wytrawne i półsłodkie), 2) deserowe - podawane po jedzeniu do deserów (silne i słodkie), 3) likierowe - spożywane jak deserowe; wina silne i bardzo słodkie o dużej zawartości ekstraktu, a więc tak zwany ciężkie (pełne w smaku). SMAK Reguluje się go opierając się na kilku wskaźników, w zależności od oceny jego poszczególnych składników, takich jak: alkohol, ekstrakt, cukier, garbniki, kwas węglowy, ciała obce. Istnieje pewna trudność przetłumaczenia na j. polski licznych ustaleń, stosowanych w państwach, gdzie produkcja wina jest bardzo rozwinięta (na przykład Francja). Przy ograniczeniach fachowej terminologii możemy wyróżnić następujące ustalenia smaków win: w najwyższym stopniu znane - uzależnione od zawartości alkoholu: lekkie, średnio silne, silne, wzmocnione; od zawartości cukru - wina wytrawne, półwytrawne, półsłodkie, słodkie, deserowe; od zawartości garbników - delikatne, cierpkawe, ściągające, cierpkie; od zawartości ciał obcych - smak ostry, zaoctowany, pleśni albo w ogóle obcy

Definicja Toddy:
Co to jest pochodzący z Indii, gdzie to angielscy żołnierze w XVIII wieku zapoznali się z winem palmowym. Jego nazwa pochodzi od przefermentowanego soku palmy winnej - Tori todi, z którego wytwarza się arak typologia wina co znaczy.
Definicja Tequila Sunrise:
Co to jest łączy się bardzo zabawna historia. Ten bardzo dostępny w stanach zjednoczonych ameryki drink, miał zostać stworzony poprzez barmana, który złapany rano poprzez szefa na piciu alkoholu w miejscu pracy typologia wina krzyżówka.
Definicja Tom And Jerry:
Co to jest tego cockatilu w ogóle nie została zainspirowana przygodami szalonej myszy i zwariowanego kota z kreskówki Tom i Jerry Billa Hanny i Joego Barbery. Wręcz przeciwnie - drink powstał wiele przedtem niż typologia wina co to jest.
Definicja Tequila, Złota (Wystała):
Co to jest objętość alkoholu 38-43%, odmiennie tequila reposado (wystała), narodowa wódka meksykańska, pozyskiwana ze szczególnego gatunku agawy, dojrzewa w dębowych beczkach typologia wina słownik.
Definicja Tequila, Złota (Stara):
Co to jest objętość alkoholu 38-43%, odmiennie tequila anejo, narodowa wódka meksykańska, pozyskiwana ze szczególnego gatunku agawy, dojrzewa w dębowych beczkach typologia wina czym jest.

Czym jest Typologia wina znaczenie w Słownik definicji na T .

  • Dodano:
  • Autor: