Definicja Rousseau Jean-Jacques

Co to jest ROUSSEAU JEAN-JACQUES: franc. poeta pochodzenia szwajcarskiego, syn genewskiego zegarmistrza; wmłodości wykonywał liczne zawody: lokaja, lektora, kopisty, nauczyciela muzyki isekretarza. Po przybyciu do Paryża przyłączył się do encyklopedystów (zobacz D. Diderot), którzy powierzyli mu redakcję działu muzyki. Sławę zyskał rozprawą napisaną na konkurs ogłoszony poprzez Akademię wDijon, gdzie na zapytanie: "Czy odrodzenie nauk isztuk przyczyniło się do naprawy obyczajów?", odpowiedział przecząco. Twierdził, iż "każdy człowiek rodzi się wolny", postulował powrót do natury jako pierwotnego stanu człowieka ikonieczność odrzucenia współczesnej cywilizacji, którą uważał za destrukcyjną. Wkolejnej rozprawie Rozważania opochodzeniu izasadach nierówności pomiędzy ludźmi R.,powołując się na badania nad przeszłością rodzaju ludzkiego, dowodził, iż powodem nierówności społ. iwszelkiego zła jest własność prywatna. Wjego recenzji społeczeństwo to zbiorowisko powstałe wwyniku umowy pomiędzy jednostkami, stąd organizacja życia we wspólnocie powinna być regulowana rozsądkiem iwolą ogółu (Umowa socjalna). Zdaniem pisarza człowiek ze swej natury jest dobry, niedobrym czyni go cywilizacja. Ten wniosek doprowadził R. do sformułowania nowej koncepcji wychowania (Emil, a więc owychowaniu), wktórej czynny kontakt znaturą miałby zastąpić wiedzę książkową. Wróg cywilizacji, dla potwierdzenia swojej teorii zerwał ze światowym życiem iza towarzyszkę wybrał dziewczynę zludu (dzieci ztego związku kazał oddać do przytułku). Prześladowany za własne utwory poprzez króla, parlament iKościół, R. regularnie zmieniał miejsca pobytu. Dręczony prawdziwymi iurojonymi szykanami, zapadł na manię prześladowczą, widoczną miejscami na kartach autobiograficznych Wyznań. Dzieło, którego tytuł R. zapożyczył od św. Augustyna, stanowi spowiedź autora pragnącego oczyścić się zwin przez szczere ich wyznanie. Przyznaje się do porzucenia swoich dzieci, kradzieży, której dopuścił się wwieku 16 lat; pisze opierwszych dziecięcych, apotem młodzieńczych doznaniach seksualnych, dewiacjach, przygodach miłosnych. Na długo przed S. Freudem burzy mit oaseksualności dziecka idowodzi wpływu dzieciństwa na późniejsze życie człowieka. Dla R. Wyznania były nie tylko próbą usprawiedliwienia się przed prześladowcami, lecz również metodą ucieczki przed rzeczywistością wbezpieczną przeszłość. Do biograficznych utworów pisarza, napisanych uschyłku życia, zalicza się również Marzenia samotnego wędrowca. Powieścią Julia, a więc nowa Heloiza, przeszedł R. do historii lit. jako reprezentant sentymentalizmu. Tłumaczeniem utworów pisarza, wktórego dorobku znalazło się również dzieło przeznaczone Polsce - Uwagi orządzie polskim, zajmowali się między innymi: T. Boy-Żeleński, H. Elzenberg, E.Rzadkowska, E. Zieliński